สปาเก็ตตี้บ้านมันกินบนเตียงรึไง
ทันทีที่ล้อรถแตะคอนโด นายแบบหนุ่มก็ตรงเข้ามาอุ้มร่างบางออกจากรถ บริการพิเศษส่งตรงถึงเตียงนอน รวดเร็วทันใจจนแทฮยองนึกโมโหจอนจองกุกขึ้นมาจับใจ
“อ่ะ อื้อ อดอยากมากรึไง”
ร่างบางทั้งด่าทั้งครางปนกันมั่วไปหมด โมโหก็โมโหเพราะเขาเล่นลากออกมาทั้งๆแบบนั้น แต่ก็ห้ามเสียงครางไม่อยู่เมื่อจอนจองกุกกระชากเสื้อเชิ๊ตสีขาวที่เขาใส่จนกระดุมเสื้อร่วงลงบนเตียง เผยให้เห็นหน้าอกนวลเนียนสีน้ำผึ้ง
ริมฝีปากร้อนก้มลงไปครอบครองยอดอกที่ตั้งชันล่อตาล่อใจโดยไม่สนใจจะถอดเสื้อออกจากร่างบาง แทฮยองหอบหายใจแรงเมื่อรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะมีอารมณ์ แผ่นอกบางกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจ จอนจองกุกทั้งจูบทั้งกัดยอดอกข้างขวา อีกข้างก็ขยำเล่นอย่างสนุกสนาน
กางเกงขาสั้นตัวเก่งของร่างบางถูกถอดออกไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ คนสวยตัวสั่นนิดๆเมื่อความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบกับต้นขาเปลือยเปล่า ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงแค่เสื้อเชิ๊ตสีขาวที่ด้านหน้าเปิดออกกว้างเพราะแรงกระชากจากจอนจองกุกกับกางเกงชั้นในสีขาวสุดเซ็กซี่
มือใหญ่เอื้อมไปปลุกเร้าส่วนอ่อนไหวภายนอกร่มผ้าลูบไล้ไปมาจนแทฮยองครางเสียงหวาน สะโพกอิ่มร่อนไปตามที่มือของเขาชักนำ
ริมฝีปากร้ายกาจคู่นั้นวนกลับมาที่ซอกคอหอม จูบเม้มทำรอยไปทั่วจนผิวสวยเต็มไปด้วยรอยสีกุหลาบ มือเรียวบางไล้ไปตามกลุ่มผมนุ่มสีแดงเข้ม แหงนเงยลำคอให้อีกฝ่ายทำได้สะดวกมากขึ้น
จองกุกรู้ดีว่าต้องจูบตรงไหน สัมผัสยังไงแทฮยองถึงจะชอบ
ไม่นานนักกางเกงชั้นในตัวจิ๋วก็ถูกออกไป
ริมฝีปากของเขาเลื่อนไปจูบที่หน้าท้องแบนราบ เอ่ยชมว่าร่างบางเซ็กซี่แค่ไหนตอนที่เนื้อตัวเปลือยเปล่าแบบนี้
“อ๊ะ อื้อออ”
เสียงทุ้มหวานครางเมื่อมือใหญ่ขยับขึ้นลงเร็วกว่าเดิม ก่อนจะเปลี่ยนเป็นใช้ริมฝีปากแทนที่ ดวงตากลมโตตอนนี้มีแต่น้ำตาคลอขังจากความทรมานที่รู้สึกดีแทบขาดใจ
แต่ก่อนที่เขาจะได้ปลดปล่อยออกมา ร่างสูงกลับขยับออกห่าง พร้อมกับนิ้วเรียวยาวที่ใส่เข้ามาเพื่อเบิกทาง
น้ำตาที่คลอตอนนี้เริ่มไหลลงมาตามพวงแก้มแดง แต่ก็ถูกปาดออกอย่างอ่อนโยนพร้อมกับรอยจูบที่เปลือกตาเพื่อปลอบประโลม จนกระทั่งแทฮยองรู้สึกดีขึ้น
ความเสียวซ่านเริ่มเข้ามาแทนที่เมื่อจองกุกทั้งจูบปลอบ อีกมือก็ลูบไล้ต้นขาเรียวสวยจนกระทั่งนิ้วที่สามที่เขาพยายามทำอย่างอ่อนโยนที่สุดทั้งๆที่อยากรักแทฮยองจนจะทนไม่ไหว
“ทำเลยก็ได้นะ”
ร่างบางพูดเสียงเบาหวิว ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าจองกุกต้องอดทนมากขนาดไหน เพราะห่างหายจากเรื่องอย่างนี้ไปนานถึงเจ็บนิดๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าทนไม่ได้
ถึงทั้งสองคนจะไม่ชอบหน้ากันขนาดไหน แต่ไม่เคยสักครั้งที่จองกุกจะทำอะไรรุนแรงถ้าแทฮยองไม่เต็มใจ
“วันนี้วันเกิดนายนะ อยากทำอะไรก็ทำเถอะ”
จบประโยคนั้น ประกายตาเจ้าเล่ห์ก็พาดผ่านดวงตาคมจนคนสวยต้องกลืนน้ำลาย เริ่มรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่มีอารมณ์จนเผลอพูดอะไรบ้าๆออกไป
กว่าจะรู้ตัวก็สายไปแล้ว ร่างบางถูกจับพลิก ใบหน้าสวยซุกซบลงกับหมอน สะโพกกลมลอยเด่นขึ้นมาก่อนที่ส่วนแข็งขืนจะแทรกเข้ามาจนสุด
จูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเล็ก
“ลึกไปแล้ว......”
แทฮยองงึมงำกับหมอนเมื่ออีกฝ่ายไม่ปราณีเลยสักนิด กระแทกเข้าออกจนเตียงนอนสั่นไหว เสียงหวานครางเครือจนแหบพร่าทุกครั้งที่จองกุกเข้ามาบดเบียดเข้ามา
“แน่นชิบ”
ร่างสูงสูดปากตัวเอง รู้สึกดีจนแทบจะขึ้นสวรรค์เมื่อช่องทางสีหวานบีบรัดเป็นจังหวะ สะโพกมนที่ขยับตามกับเสียงครางหวานทำให้เขาแทบจะถึง แต่แทฮยองก็ไม่ต่างกัน
ร่างบางกรีดร้องเป็นชื่อเขาพร้อมกับหยาดน้ำสีขาวขุ่นที่ไหลเปรอะหน้าท้องแบนราบหยดลงบนที่นอน จอนจองกุกกระแทกกายแรงๆอีกสองสามครั้งปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางนุ่ม
แทฮยองหอบหายใจแรง พลิกตัวนอนหงายก่อนจะโดนดึงให้เข้าไปในซบกับอกกว้าง ท่อนแขนแข็งแรงโอบกอดร่างบางแน่นจูบไปตามกลุ่มผมสีน้ำตาลนุ่มๆ
และก่อนที่เขาจะทันตั้งตัว คนสวยก็กลับเป็นฝ่ายคร่อมที่หน้าท้อง แทฮยองขยับเข้ามาใกล้โอบกอดแผ่นหลังกว้างเอาไว้ ซบหน้าลงกับไหล่ของจองกุกจนเขาแปลกใจ
“จะอ้อนเอาอะไรหืม”
อดไม่ได้ที่จะแกล้ง ประคองเอวบางเข้ามาใกล้มากขึ้น เชยคางมนขึ้นมา และแล้วก็เป็นครั้งแรกของวันนี้ที่เขาประทับจูบลงบนริมฝีปากอิ่มเต็มสีชมพู ดูดดึงความหวานจากแทฮยองที่ตอบสนองอย่างน่ารัก ไม่ได้โวยวายเหมือนทุกที
ใจของจอนจองกุกเต้นแรงจนแทบเป็นบ้าเมื่อมองสบดวงตาคู่นั้นที่ทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังถูกล่อลวงให้หลงเสน่ห์ และเขาก็คงพร้อมจะกระโจนตกหลุมเพียงแค่แทฮยองส่งยิ้มหวานละลายใจมา
No comments:
Post a Comment